Ocalic od zapomnienia

" Umiera się nie po to, by przestać żyć, ale po to, by żyć inaczej "

Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci. — Wisława Szymborska

poniedziałek, 28 lipca 2008

Miałam Brata...nie mam Brata...DLACZEGO???


Najpierw to było spełnione marzenie…
Teraz zostało tylko wspomnienie…
Coś, o czym niegdyś tak długo marzyłam
Miałam przez chwilę i szybko straciłam
Moje serce bardzo potrzebuje
Napisać wierszem, o tym, co czuje...
Bo usta śmiać by się chciały ponownie
A łzy wciąż płyną po twarzy swobodnie
I tęsknota ciągle me serce dopada
I wbija się w nie i rozdziera jak szpada!
I kłuje niczym kolec od róży fałszywej
Na pierwszy rzut oka świadomej, na drugi nieżywej
I nadzieja z prądem w dal odpłynęła
I wszystko, co dobre na pokład swój wzięła
A mnie zostawiła, w tym morzu samotności
Na pozór łagodnym, zaś pełnym żalu, bólu i złości...
Świat stał się taki pusty bez Ciebie…
Wszystko co było jest teraz w Niebie...

0 komentarzy:

Prześlij komentarz

Napisz komentarz, podpisz się pod komentarzem, zaznacz komentarz jako : Anonimowy (jeśli nie masz konta w wymienionych portalach) i kliknij zamieść komentarz.
Dziękuję serdecznie, w miarę możliwości postaram się szybko go zaakceptować i odpowiedzieć. Pozdrawiam ciepło