Zawsze będziemy o Tobie pamiętać Wojtuś...

Szedłeś w otchłań, mroczną, czarną,

A na końcu jasne światło...

Czułeś w duszy coś ci kradną,

Ktoś uciskał mocniej gardło...

Czułeś ból a zaraz ulgę,

Jasne światło coraz bliżej...

Kiedyś tam gdzie Ty ja pójdę,

Teraz jednak jestem niżej...

Ty mnie z nieba obserwujesz,

Jako Twoją bratnią duszę...

Pewnie myśli me zgadujesz,

I ja Twoje poznać muszę...

Nie wiedziałeś jak z tym walczyć,

Byłeś przecież jak śnieżynka,

Która w górze tylko tańczy,

Którą kryje z chmur pierzynka...

Nic od życia nie dostałeś,

A tak dużo byśmy mieli...

Ty Aniołkiem być musiałeś,

Ale czego mnie nie chcieli...

Kiedyś się jeszcze spotkamy Braciszku....

Kocham Cię...