Ocalic od zapomnienia

" Umiera się nie po to, by przestać żyć, ale po to, by żyć inaczej "

Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci. — Wisława Szymborska

poniedziałek, 4 sierpnia 2008

Tak bardzo mi smutno...Tęsknię za moim Bratem...


Przed bólem cała chowam się w cieniu,
Lecz szczęściu próbuję wychodzić naprzeciw.
Nie zawsze mi się to udaje
Bo zwykle to ból jest pierwszy.

Tak bardzo pragnę zaznać szczęścia w życiu
A ono omija mnie z daleka.
Bo ból i smutek codziennie jest przy mnie
I tylko na szczęście ciągle jeszcze czekam.

I tak się ciągle zastanawiam,
Czy dane mi będzie jeszcze zaznać go.
Bo teraz w moim sercu mieszka
Nieszczęście, tylko ból i żal…

Wojtek tak bardzo brakuje Twojego uśmiechu…

0 komentarzy:

Prześlij komentarz

Napisz komentarz, podpisz się pod komentarzem, zaznacz komentarz jako : Anonimowy (jeśli nie masz konta w wymienionych portalach) i kliknij zamieść komentarz.
Dziękuję serdecznie, w miarę możliwości postaram się szybko go zaakceptować i odpowiedzieć. Pozdrawiam ciepło