Ocalic od zapomnienia

" Umiera się nie po to, by przestać żyć, ale po to, by żyć inaczej "

Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci. — Wisława Szymborska

poniedziałek, 29 września 2008

Jak żyć bez Ciebie mam...?

Smutno mi… bez Ciebie
Zabrałeś mi Siebie…
Mam wspomnienia i fotografie Twoje
To wszystko co mi zostało po Tobie…
Nie boję się Ciebie…
Więc przyjdź do mnie proszę
Bo już tej niewiadomej nie znoszę…
Chcę wiedzieć czy Jesteś szczęśliwy
Wciąż Boga proszę by był sprawiedliwie sędziwy…
Bo Ty Jesteś… Byłeś…
Najlepszy, najcudowniejszy…
Powiedz proszę, że Jesteś teraz taki, jak mi się śniłeś…
Tak bardzo Brakuje mi Ciebie…
Jak w pochmurną noc gwiazd na niebie
Jak teraz powiedzieć Kocham Cię, Tobie mam…?
Jak Cię przytulić powiedz… tak mocno, u góry tam?
Gdybyś tak wrócić mógł do nas
Gdyby ktoś umiał cofnąć czas…
Bo tak źle jest bez Ciebie,
Bo my jesteśmy tu
A Ty Jesteś w Niebie…
Patrzę na swoje w lustrze odbicie
Odmykam pamięci wrota…
Co ci jest moje życie?
…To wielka tęsknota
Moje marzenia bez Ciebie Wojtuś
Nie są marzeniami…
Moje sny bez Ciebie
Nie są snami…
Moje życie bez Ciebie
Nie jest życiem…
Nawet ja sama bez Ciebie
Nie jestem sobą…
Tylko jedną wielką łzą…!

0 komentarzy:

Prześlij komentarz

Napisz komentarz, podpisz się pod komentarzem, zaznacz komentarz jako : Anonimowy (jeśli nie masz konta w wymienionych portalach) i kliknij zamieść komentarz.
Dziękuję serdecznie, w miarę możliwości postaram się szybko go zaakceptować i odpowiedzieć. Pozdrawiam ciepło