Ocalic od zapomnienia

" Umiera się nie po to, by przestać żyć, ale po to, by żyć inaczej "

Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci. — Wisława Szymborska

poniedziałek, 16 czerwca 2014

6 lat...

To już 6 lat Braciszku a ja tęsknię wciąż tak samo mocno...
Brak mi Ciebie...
Kocham Cię...
Autor: Monii godz. 21:30

4 komentarze:

  1. Anonimowy23 stycznia 2015 17:42

    Witaj,

    Widze, ze juz dawno nie zagladalas na swojego bloga.
    Znalazlam go 2 dni temu, gdy szukalam wierszy dla zmarlego brata.
    Moj brat ( 28 lat ) zginal 06 kwietnia 2014 razem z moim szwagrem ( lat 37 ) w wypadku samochodowy.
    Najgorsze jest to, ze przyjechalismy do Polski na weekend, jechalam odebra brata od siostry i szwagra w ta pieprzona niedziele, mijalam to auto na drzexie- nie wiedzac ze to moi bracia. Cial juz nie bylo. Dopiero jak podjechalismy pod dom wyskoczyla siostra i pytala czy nie widzielismy wypadku po drodze. Wtedy juz wiedzialam, wiedzialam ze juz Cie nigdy nie zobacze... Och braciszku tak bardzo tesknie, dlaczego Bog nie zabral mnie....???? tylko Was;-(
    Glupi weekend i juz nie wrociles z nami do Belgii
    najgorsze co nas w zyciu spotkalo, 2och dobrych ludzi zginelo tak dramatycznie i to obydwaj.
    Lacze sie Monii z Toba w bolu i cierpieniu, choc watpie zebys poczula sie kiedykolwiek lepiej.
    Do dupy to wszystko, bez Ciebie Kaziu
    sciskam,
    Jozia

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy27 marca 2015 14:27

    Od śmierci mojego brata(też samobójczej, też po zawodzie miłosnym, też niespodziewanej)minęły 3 lata. Chyba 2,5 roku temu przypadkowo wpadłam na Twoją stronkę, przepłakałam oczywiście prawie każdy wpis, każdy utwór.Po śmierci brata przez pół roku nie potrafiłam oddychać, spać, jeść, myśleć o czymkolwiek innym niż o jego odejściu, każdy oddech bolał, łzy lały się strumieniami... teraz jest inaczej, ale nadal tkwię w tej przewlekłej żałobie. Bardzo kochałam mojego brata, też był młodszy więc poniekąd mu w dzieciństwie matkowałam, doskonale cię rozumiem gdy piszesz że nie zwierzasz się już ze swoich uczuć innym gdyż nie wszyscy rozumieją.M-c po śmierci mojego brata(gdy ja jeszcze czułam jego zapach i jego objęcia) moja znajoma nakrzyczała na mnie że rozpaczam, że powinnam się wsiąść w garść. Co by powiedziała dzisiaj gdy po 3 latach na wspomnienie jego odejścia łzy same płyną...Zapewne że jestem wariatką:( Myślę że jesteśmy Moniko obie bardzo wrażliwymi osobami dlatego nadal cierpimy.Problem też tkwi w odejściu - śmierć samobójcza a więc decyzja bliskiej osoby o tym że nie chce już żyć jest po prostu dla kochających ją osób koszmarem, z którym nie można się chyba pogodzić do końca życia. Pozdrawiam Cię ciepło. K.

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy21 kwietnia 2015 21:42

    Moj brat zmarl nagle niespodziewanie 12 lutego 2015 roku miesiac pozniej obchodzil by swoje 42 urodziny.Smierc przyszla nagle we snie.Tak bardzo mi go brakuje serce mi peka :( Zostaly tylko zdjecia I ogromny bol ,czuje sie jak w najgorszym koszmarze I tak bardzo chcialabym zeby to koszmarem sie okazalo:(

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy21 kwietnia 2015 21:43

    Moj brat zmarl nagle niespodziewanie 12 lutego 2015 roku miesiac pozniej obchodzil by swoje 42 urodziny.Smierc przyszla nagle we snie.Tak bardzo mi go brakuje serce mi peka :( Zostaly tylko zdjecia I ogromny bol ,czuje sie jak w najgorszym koszmarze I tak bardzo chcialabym zeby to koszmarem sie okazalo:(

    OdpowiedzUsuń

Napisz komentarz, podpisz się pod komentarzem, zaznacz komentarz jako : Anonimowy (jeśli nie masz konta w wymienionych portalach) i kliknij zamieść komentarz.
Dziękuję serdecznie, w miarę możliwości postaram się szybko go zaakceptować i odpowiedzieć. Pozdrawiam ciepło

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)